Бура бұлттар
Жерге төніп
Көк құрсап,
Еске түсті
Бұрынғы бір өткір шақ,
Тұнжыр ойға
Батыратын осылай
Өзіміз де
Бұлыңғырлау боп тұрсақ.
Ақ қағазға түспегенмен
Дастан боп,
Таңғажайып сәттер өтті
Бастан көп,
Әбубәкір…
Ақын інім екеуміз,
Түнгі бақты
Кезуші едік мастау боп,
Аппақ қарға
Аунап жата кетуші ек
Өлең оқып,
«Аспан! Аспан! Аспан!» деп