Күн еңкейіп,
Көлеңкелер кешкілік
Ұзарғанда,
Бой теңесіп, шеп құрып,
Ескерткіштер ел кезетін сияқты
Елес қуып…
Егескендей
Ессіздік пен Естілік.
Тірі жанды талқыға сап
Қысты өмір,
Көкке ұмтылды
Шырылдаған құс көңіл…
Кеуде керіп күрсіне де алмайды
Тасқа қонып
Қатып қалған мыс темір…
Неге оларды байлап қойған тұғырға,
Байланғаны аз болғандай ғұмырда?!
Б. Әлімжанов