Он сақа қадап атса тимеген ди,
Қоңыздай қажымайтын сүйреген қи,
Аузынан аждаһаның аман шығып,
Аюмен құшақтасып билеген би!
Торғайға шүрегейді ілдіретін,
Түлкіні дүрегейге тілдіретін,
Жыланның сүйіп тұрып, тілін жұтып,
Кірпіні кері сипап күлдіретін!
Тарыны таудай қылып төндіретін,
Ыстық деп сүмбіледе сендіретін,
Жерлеске жекеменшік жұлдыз сатып,
Тал түсте ай жарық деп көндіретін!
Жер шары жұмырына толмайтұғын,
Өмір мәні мақтан деп ойлайтұғын,
Ұрпағының үлесін үзіпжұлып,
Болашақтың тамырын жалмайтұғын.
Б.Әлімжанов