Ақын деген
Болу керек андай деп,
Әлде, бәлкім, мындай деп…
Қиын өзі
Әрі қызық сұрақтың
Дәл жауабын
Қақ маңдайдан қойып қап
Тақтақ еткен таңдай көп.
Шынында да туады екен
Нағыз ақын қандай боп?!
Қия кезіп көз талған,
Қиял қуып сөз сауған,
Ақылдың тартқан азабын
Алтын іздеп жез таудан…
Ақын деген жарықтық
Бір жағынан қарағанда
Біртүрлі,
Және қызық
Бір жағынан қарасаң!
Үлгі қылып
Данте,
Пушкин,
Абайды,
Мұқағали,
Есенин мен Высоцкий ағайды,
Қиялында қора жасап
Қоғамдар
Сорттап, соттап
Ақындарды қамайды!
Жүрегінен нұр шашады
Нағыз ақын халыққа.
Сыймайды олар қағидаға,
Қалыпқа.
Ақын деген
Мөлдір,
Ғажап
Ағын ғой…
Теңемеңдер
Патшаға да
Алыпқа.
Жер мен көктің
Ортасында ол бір құс
Қас қағымда
Барып қайтар ғарышқа.
Ғарыш сырын
Жаныменен сезініп,
Адамзатты шақыратын
Шырқау биік,
Алысқа!
Баянғали Әлімжанов