Марқұм Мәкен апамыз (Абайдың немересі): “Менің балаларым менің Абайымды оқуды керек қылмай қал-ды” деп күрсініп салып еді…Қандай қасірет! Тағдырына налып отырған жалғыз Мәкен апамыз ба екен? “Менің балаларымды” “біздің балаларымызға” ауыстыра қойсақ, бүгінгі бір сұмдық шындықтың беті ашыла түспей ме?Қайран, заман-ай, Абайды оқудан қалған ұрпақ қалғаны-мызды қайтсін. Ұлы ақын бір өлеңінде: “Келер күн келер екен не дайындап?..” деп өзіне де, өзгеге де сауал тастап еді….Денемнің түршіккені несі екен? Кімнен? Неден?..
И. Сапарбай