Ашуға мініп жалма-жан
Соғады толқын тастарға.
Кетердей шығып арнадан
Шапшиды теңіз аспанға.
Шарламай байтақ мекенді,
Қоршалдым дей ме бекерге?
Осынша терең екені
Есінен шығып кете ме?
Жаңалық жырын аңсатып,
Жылжумен өтсе көктем, күз.
Үнсздік сәттер шаршатып,
Долдана ма екен көк теңіз?!
Ақұштап Бақтыгереева