Адасып қалдың енеден,
Еліктің титтей лағы-ай.
Сүйкімді едің не деген,
Көз жауын алған құралай.
Бұлақтан орғып аса алмай,
Жағалай тасты жүгірдің.
Үрейден тұрсың баса алмай
Буынның балғын дірілін.
Жүргенде оқыс секеңдеп
Кезіксе көкжал жарады-ау.
Орманды бірге мекендеп
Жемтігі болу жаман-ау.
Адасып қалдың енеден,
Жанары мөлдір құралай.
Аяулы едің не деген,
Еліктің титтей лағы-ай.
Ақұштап Бақтыгереева