«Қарсы алып сәлем бердім, Ақан серім,
Қазаққа мәлім болды Құлагерің.
Салдықпен сайран қылып жүргеніңде,
Иемденіп жүр дейді ғой жын мен перің», –
деп Ақанға тиіссе, Ақан ел жаттап алардай қағытпасымен
жыға соғыпты:
Бәрекелді, тәуір айттың, Тезек аға,
Халықтың қанын сорған, кезеп аға.
Амандық пен саулықта жұмысың жоқ,
Беріңіз енді бізге кезек, аға.
Ал дегенде сілтедің, Тезек аға,
Сөзіңді сөйлемедің тежеп, аға.
Бір тиын қашан маған түседі деп,
Қыласың өзіңді-өзің безер, аға.
Тезекбай: «Ақанжан, сыбағамды бердің», – депті. «Өзіме
де сол керек» деген қанатты сөзді Тезекбайдан қалды деу-
шілер бар.
Ақан Сері