Бірінші бір қыз келер ақша маңдай
Жамағат — үлкен-кіші мақтағандай.
Анадан туғаннан-ақ болып дана,
Әлінше жақсыларды жақтағандай.
Құрбысын жауға бермес ол шахбаз,
Жолдасын сары алтындай сақтағандай.
Жүреді теңін тауып ойнап-күліп,
Сыны жоқ жұмысынын ақсағандай.
Екінші бір қыз келер тілі жорға,
Ұқсаған жұмақтағы бейне хорға.
Ажары, ақша беті сағымданып,
Жарасар құлағына алтын сырға.
Үшінші бір қыз келер қара шашты,
Күлім көз, оймақ ауыз, қиғаш қасты.
Шомылған айдын көлдің аққуындай,
Отырар ағажан деп кәрі-жасты.
Төртінші бір қыз келер қара торы,
Бұлғақтар шекесіне такқан шоғы.
Өз ісін өзі білмей жұртқа күлер,
Білініп жүрседағы нәзік жолы.
Бесінші бір қыз келер сұрша жайдақ,
Отырар тәуекелге белін байлап.
Көңілі жас-кәріні бірдей көріп,
Нәпсіні семіртеді майдай шайнап.
Алтыншы бір қыз келер толық сары,
Бойына тең келмейді жанның бәрі.
Лайықты өзіне тең таппаған соң,
Кетпейді көкіректен қайғы-зары.
Жетінші бір қыз келер алым-салым,
Болғанда мойны қысқа, шашы қалың.
Әрқашан осындайға кез келеді,
Қашаннан арылмаған соры қалың.
Ақан Сері