Жанатай қажының қызына

Аққу құстай сымбаты
Айдын көлде қалқыған.
Сайраған бұлбұл секілді
Бақыт іздеп талпынған.
Балдай тәтті сөзіңнен,
Қозғалып жүрек алқынған.
Қадірін біл ағаңның,
Кемімеген нарқынан.
Аңғарарсың ықыласпен,
Сөйлеген сөздің салтынан.
Тісің меруерт, тілің бал,
Иісің жұпар аңқыған.
Он саусағың өнерлі
Жұрттың бәрін таң қылған.
Сөйлесең есімді аласың,
Раушан жүзің балқыған.
Хақ жазбаса шарам жоқ,
Сүйгенім сен зар қылған.
 
Ақан Сері
 
 

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *