Кәусәрдің тілің тәтті шарабынан,
Қолымды қылдым ағлан қарабынан,
Бір бәйіт қиссаланып, назым жаздым,
Қасіретім шоқ, ішім жалын барабынан,
Бір жыр соққан желден болса пайда,
Дариға, жан сауымның тарапынан.
Бірталай күн өткіздім зарилықпен,
Қосылмай жырақ жүрген себебінен.
Көз талмас қашықтанып қарасақ та,
Сыпайы бойындағы әдебінен.
Көрінер жұтқан түйін тамағынан,
Сүзіліп оқ төгілер қабағынан.
Дариға, айтып-айтпай неге керек,
Кеткен соң құзыр өтіп заманынан.
Қарасам ертелі-кеш көзім талмас,
Жолыңа пида болсын бұл ғарып бас.
Бағасыз дүниядағы ай нұрындай,
Жүзіңді бір көрген жан қайғылы бас.
Жігіттер сені көріп дәм тата алмас,
Қасіретіңнен алдыңда сөз қата алмас.
Жігітте еркек туған мен болмасам,
Қасыңа жаман батып бір жата алмас.
Ақан Сері