Өзімді жүрегіңнің есі қылдың,
бұл жайды, амалым не, кеш ұғындым.
Өзіңді мен де оңаша қиялдадым,
жаным деп жүрегімнен күй арнадым.
Жас сезім гүлдей нәзік, адал да едім, тек сенен
бақытымды табам дедім.
Айлы түн қыз жанынан сыр ұрласа, сен дедім ерке
самал сыбырласа.
Жатсындым, өзгелерді көзге ілмедім, сен бірақ жан
күйіңді сездірмедің.
Бейнемді көңіліңнен шығармадың,
мен бірақ кезінде оны ұға алмадым…
Өмірде өткелі көп, әні қысқа,
ал бұған кінәлі кім —жазымыш па?
Фариза Оңғарсынова