Мінезің қыңыр дейсің,
тағасың досыңа мін.
Білмедім бұрын дейсің,
қайтейін, осы — барым…
Демеймін періштемін,
көп шығар кемшілігім.
Келіс не келіспегін,
тек маған сенші, күнім.
Суынған кезім бар ма,
құшамын өліп-талып.
Осындай сезім барда
мінезден қорықпалық.
Ол — сенен, мұң жамасам,
сезбейсің қалай, күнім:
назданып бір қарасаң,
бар ашу тарайтынын.
Ең басты бір кемісім —
шығармын қызғаншақтау
(Жөн бе екен сүйгені үшін
көңілге ызғар сақтау.).
Сабыр қып төзбес пе едім,
сүйгеннен — ол да, сенсең:
еш мінез көрмес те едің,
сүйкімді болмасаң сен.
Фариза Оңғарсынова