Мұнда түн.
Жаңбыр,
аспан қарауытып,
көз жасын жатыр оның дала жұтып.
Демалып отырмыз біз дабылдан соң,
әскери дайындықтар жаңа бітіп.
Әр жігіт өз ісімен шұғылданып,
біреу жазып, бірі иек қылын қағып,
енді біреу бір хаттан басын алмай,
қайта-қайта оқиды жымың қағып.
Біреу үйін айтады
(бұл — сағыныш белгісі, таныс қылық).
Біреуі жүр әндетіп сәл ысқырып.
үшіншісі досына хат жаз дейді,
ауылының бір қызын таныстырып.
Біреу отыр тіл қатпай,
бейтаныс қыз кешегі ұнап қалып,
дойбы ойнайды біреулер жырақ барып,
мен отырмын өзіңе жолданбайтын
дәптеріме оңаша сыр ақтарып.
Фариза Оңғарсынова