Қыркүйекте теңіздің өзге демі,
көлеңкеде бұғатын боз денені
аппақ көбік сүйеді,
сонда сенің
көңілің өзгереді.
Бұлтсыз көктен қарайды күн асылып,
жағаны ұрып толқындар жүр асығып.
Еркіндікке жерік жұрт лап береді
толқынға құлаш ұрып.
Айқай шықты дәл соның арасында:
-Анау белгі – болмайды әрі асуға!
Қайта оралған жүзгіштер мысы құрып
малтиды жаға-суда.
Алға ұмтылмай тыныштық тапқан ба адам,
көңіл шіркін тұңғиық жақтарға алаң.
Бірақ жерде, суда да тиымдар көп –
сүрінер сақтанбаған.
Теңіз асау тулайды тасып күнде,
кейде тынып, толқынын шашып бірде.
Әзіл. Күлкі. Жағалау. Боз денелер
қақталған ашық күнге.
Фариза Оңғарсынова