Елесің қуантардай,
сен жайлы ой кешемін.
өзіңе дым айта алмай,
құрбыңмен сөйлесемін.
Қолыңды алам да мен,
қысуға қысыламын.
Гүлімді саған деген
мен оған ұсынамын.
Ол маған жақын жан ба –
қам жейді алаңдап-ақ.
Киноға шақырғанда,
айтамын соған қарап.
(Қатады басым содан
ойлаумен күнде сені.
Ал менің досым саған
оп-оңай тілдеседі!)
Сені ойша серік қылып,
әр таңды атырамын.
Сені іздеп келіп тұрып,
құрбыңды шақырамын.
Ісін қып ақымақтың,
жүргем жоқ құр желікпен.
Құрбыңа батыл-ақпын,
жаным-ау, бұл неліктен?..
Фариза Оңғарсынова