Саған бүгін – бар тілек, бар асыл ән,
аймағыңа думанды тарасын ән.
Сәлем саған
мұңы бір жүректерден –
сәлем саған Қазақтың даласынан!
Көрұғылының мұң сазын жастан ұғам,
өскем Мақтұмқұлының дастанынан.
ұямдайсың сен менің,
мөлдір көгің
Алматының аумайды аспанынан.
“Бұл қай тұс?” –
деп ешкімнен сұрамадым:
сөйлегенің, күлгенің, жылағаның –
бәрі-бәрі керемет жақын маған,
таныс маған от күнің, гүл алаңың.
Қадалғанмен көзімді тігіп мен де,
айыра алман –
қазақ па,
түрікпен бе,
мен әйтеуір ғашық боп қалдыммына
қасқа маңдай, кең кеуде жігіттерге!
Жаса мәңгі, Ашхабад – арман қалам!
Сенде ерекше нұр құйды таңдар маған.
Сенде сылқым түнгі әлем жанды арбаған.
Мәңгі қала, жас қала, жырлы қала,
жаса бірге жылдармен жалғанда аман!
Түйрелсе де уақыттың жақ-садағы,
тынған емес жаныңның асқақ әні.
Түрікпеннің жасампаз болашағы
сенің жүрек-деміңнен басталады!
Фариза Оңғарсынова