«Арғымақтары қайда екен бұ даланың,
бәйге алаңын көргенде шыдамадым.
Аңсап келген ауылда сәйгүлікке
тақым салмай мен қалай тұра аламын?
Ағатай!
Маған арнап бір жүйрік баптадың ба?
Ендеше мен ойнайын ат жалында.
Бір көтеріп тастаңдар сүйтіп мені
шаршаңқырап келген бұл шақтарымда.
Құйысқанды тарттырып күмістеген,
оюлаңдар тоқымды пүлішпенен.
Арғымақ ат астымда ойнақтаса,
жалығарым жоқ, сірә, жүріске мен.
Бір жасайын мен бүгін
кетпей қойған бәйге ғой көкейімнен,
жете алмаған жігітті төпейін мен.
Жорғаңды қой, қайда әлгі Бәйге торы –
неде болса бір зулап өтейін мен!
Фариза Оңғарсынова