МАРИЯШ ҚАРЫНДАСҚА
Нөкістің әнші қызына
Сезімнен сыр тыңдаған Марияшым,
Өзің де сұңқылдаған ариясың.
Сен үшін тулатайын, шулатайың,
Өлеңнің бұрқылдаған дариясың.
Қаратау асып келген қарындасым,
Қаздайын қаңқылдаған шағыңдасың.
Ұнатам жарқылдаған жаның жасын,
Бәрінен ойың жүйрік, әнің басым.
Сен қайың бұратылған бақшадағы,
Әмудің суда атылған ақ шабағы,
Сақтарсың есте бәлкім мені мәңгі,
Жүрегі жырға тұнған жақсы ағаны.
Мен де бір жасыл орман — жасыл жаным,
Лаулаған жалын атқан жасымдамын,
Сенде егер адам сүйгіш жүрек болса,
Мәңгілік мен де сенің қасыңдамын.