ҚАРСАҚТЫ
Қаншама мені сағынтып,
Қаншама мені аңсаттың,
Кеудемнен жырлап қанша ақтың,
Қанша ақтың жырлап, Қарсақтым.
Тентек-ау сенің толқының,
Көкірегімдей өр менің.
Қаншама мені тербедің,
Қасиетті әлде жер ме едің!
Естіртіп қазір түр маған,
Бұрқырап жатқан ағысың,
Жаңғыртып жатқан тау ішін,
Мұзбалақ шопан дауысын.
Мөлдірің бейне қымызбен,
Мөлтеңдеп жатқан тостаған.
Қажет-ақ сендей дос маған,
Түп-түгел жыр боп көш маған.
Тұр бүгін орман дүрлігіп,
Сыбырлап маған сыр айтқан.
Кешегі күні мұңайтқан,
Құлындар жортқан құмайттан.
Басады сенде ентігін,
Алдында таңның шаршап түн.
Қасымда-ақ тұрып аңсаттың,
Қабырғалы өзен Қарсақтым.