Т.АЙБЕРГЕНОВ

ЖОЛДАР, ЖОЛДАР..

Жолдар, жолдар, мені алыс апарыңдар,

Апарыңдар, ұзаққа сапарым бар,

Қаламдаймын әлі мен ұшталмаған,

Өткізіңдер шөлдерден құс қонбаған,

Сын тақпасын дос түгіл дұшпан маған.

Қайғың болса тартайын тақсыретін,

Ғұмыр болса көрейін пәк суретін.

Пәк сүретін ғұмырға кез болайын,

Достар түгел көретін көз болайын,

Әйтеуір мен тынымсыз қозғалайын.

Қол қусырып өмірді құр өтпейін,

Реттейін, даңқ болсам жыр ет кейін.

Қулық болса, адалдық талап етем,

Бақыт болса Отансыз, ала бөтен

Ар-ұжданның алдында талақ етем.

Жолдар, жолдар, бастаңдар мені алысқа,

Мені алысқа бастаңдар, толы ағысқа.

Өткіз мені шөлдерден, баққа орайын,

Түн отындай жүйткиін, тоқтамайын.

Пәк едім мен, әлі де пәк болайын.

Гүл егін бар кеудемде, тілегім бар,

Таудан тірек, құздардан жүрегім бар.

Алысым бар жетпеген, парызым бар.

Қарызым бар, минутпен жарысым бар,

Кел, қиындық, менімен алысыңдар!

Қонып жүйрік мақсат пен қиял — атқа,

Ойнақтатып шығайын қияға аттап,

Баста, жолдар, жанға арман ұялат та!

Теңізді әкеп сен жаққан құям отқа,

Егер мені бастасаң қиянатқа!

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *