Дауасы жоқ дерт екен қуып жеткен кәрілік.
Өте шыққан заман-ай, қайта келмес қайырылып
Сүтпен біткен мінез, қулық бойдан кетпес.
Айырып кетсе кетер сүйекпен жан қысылса,
тартылып, алжыған қалар күнәдан.
Ақылы жоқтан айрылып,нанбайтын мінез қазақта.
Өлсе де содан тарылып, азаматтар адасар жүрісінен жаңылып,
Бір күн қалар ұрылып, көнбейді айтқан ақылға, жаны ашыған жақынға.
Әкесіне де көнбейді қатынынан басқаға, тіпті де көңіл сенбейді алғаннан соң қағынып.
«көнбейді айтқан ақылға, жаны ашыған жақынға» ?? өздері білген заман болды