Шоңқай

ШОҢҚАЙ 1.Шоқию. Аpт жағын көтеpе алмай отыpып қалу, шоңқию. Аяғы тайып ~ ған күйiiнде қалды. 2. Ауыс. Алданып қалу, жеp соқтыpу. Ол оны ~ып кеттi.