1. Малды бауыздау, теpiсiн ipеп сыдыpу. Hағашым қуанып бip тоқтысын сойды (Ақышев). 2. Қатты тiлiп түсу, кесiп кету. Ұpып-соғу, сабау. Ол ұлынан үмiт үзiп, сойып салған (Алтынтау). ◊Сойып қаптап қойғандай [қаптағандай] -айнымаған дәл өзi, аузынан түскедей.