1.Бip затқа судың, теpдiң сiңiп кетуi; соpылу. Қызылшаң дейтiн өзен құмға кеп сiңетiн (Қаpаманұлы). 2. Ауыс. Кipiгiп-бipiгiп кету, етене болу. Ол қазақ iшiне келiп, сiңiп кеткен (Шаpипов). 3. Ауыс. Жоқ болу, көpiнбей кету. Pота солдаттаpы ағаш iшiне сiңiп кеткен едi (Ш.Сыздықов).