АЛДАМШЫ ӨМІР
Бергенін дүние қайта алады,
Енді алмаған нең қалды?
Алдымдағы малды алды,
Басымдағы бақты алды.
Қолға қайтып түспейтін,
Қызықты қымбат шақты алды.
Асыл туған ұлды алды,
Асып туған қызды алды.
Жұрт таңырқап қараған,
Жайнаған жастық күнді алды.
Дүрбідей көргіш көзді алды,
Алмастай өткір сөзді алды.
Қырымнан қарап көрінген,
Зерек-ақыл ойды алды.
Меруерттей ақ тісті алды,
Бойыңдағы тонап күшті алды.
Көрінген көңіл ұстайтын,
Ұмытылмастай істі алды.
Ағайын-туған елді алды,
Көрместей қылып жерді алды.
Бас қаңбақтай домалап,
Ерікті еркін күнді алды.
Замандас, қандас жанды алды,
Қосылған сүйіп жарды алды.
Бәріне дауа таба алмай,
Қайғымен басым сандалмай,
Сөзден басқа ойым жоқ,
Көрден басқа өлім жоқ,
Соны күтіп жан қалды [7].
1928 жыл.