Мұзафар Әлімбай

Мұзафар Әлімбай

(1923-2017)

Қазақстанның халықжазушысы(1996).          ҚР     Абай          атындағы Мемлекеттік сыйлығының лауреаты.

 

***

Бару да бармау төркінге

Байдағы қыздың еркінде.

***

Жақсы жырға қарттық жоқ.

***

Жұрт – қазы, еңбек – таразы.

***

Қоймаға құйылған дән – Халыққа бұйырған дәм.

***

Отасқан да бар, От басқан да бар.

***

Саусақ ашылса – қылдырық, Жұмылса – жұдырық.

***

Табаны бар да, бүрі жоқ, Зіркілі бар да,зілі жоқ.

***

Теңге – тиыннан, ынтымақ – ұйымнан.

Тіріде жыртса хатыңды,

Өлген соң құртар атыңды.

Бару да бармау төркінге Байдағы қыздың еркінде.

*** Күлкі – көңіл көктемі.

***

Жақсы жырға қарттық жоқ.

***

Көркемдік көз суарады.

***

Қоймаға құйылған дән – Халыққа бұйырған дәм.

***

Ебі жоқ дәрігердің емі жоқ.

***

Отасқан да бар,

От басқан да бар.

***

Ұлтын білгің келсе, Ғұрпын біл.

***

Саусақ ашылса – қылдырық, Жұмылса – жұдырық.

***

Табаны бар да, бүрі жоқ, Зіркілі бар да, зілі жоқ.

 

***

Теңге – тиыннан, ынтымақ – ұйымнан.

***

Тіріде жыртса хатыңды,

Өлген соң құртар атыңды.

***

Дүниенің қорлығы –

Дүмшелердің зорлығы.

***

Шәкіртке ұстаз болу – ірілік, Ұстазға ұстаз болу – ұлылық.

***

Түренді топ басса, Тоқшылық күтпе.

Ескерткіш тозса да, Естелік тозбайды.


Түйірдей болса да түйінді ойың болсын.

***

Тауысқанша ішкен ақылы ауысқанша ішер.

***

Бұрын сөйлеген емес, нығым сөйлеген ұтады.

***

Биліктің сөзінен біліктің сөзі өтімді.

***

Көптен қалмау көкке самғау емес. Әсіресе өнерде.

*** Талап табиғаттан, талап – өзіңнен.

***

Жер күтпеген ерден түңіл, ер күтпеген елден түңіл.

***

Ынтымақ елдікке жеткізер, елдік ерлікке жеткізер.

***

Жемқорлық – індет, Аластау – міндет.

 

***

Бас иілмесе, тізе бүгілмейді.

 

***

Ана тілі

Ананың құнар сүті ғой, Ғұмыр бойы сен еметін.

Ана тілі

Халқыңның ырыс-құты ғой, Игілігіңе кенелетін.

***

Өмірдегі сыпайылық- сыпайылық,

Өнердегі «сыпайылық»- сұмпайылық.

***

Бұлбұлды көрем десең, бауына бар, Бұлақтан ішем десең, тауына бар.

***

Дарынның даралығы- даналығы.

***

Ақындық-әр кез толас таппас намысшыл бәйге, қызу жарыс, берекелі бәсеке.

Кітабыңның мұқабасы тозса да, Сөзіңнің жұқанасы тозбасын.

Ақын

Өлеңмен ойлайды,

Өрнекпен толғайды.

 

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *