Гидродинамикалық кавитация. Нақты сұйықтардың құрамында әрдайым газдың немесе будың ұсақ көпіршіктері болады. Олар сұйық ағынымен бірге қысымның р<ркр болатын аймағына түседі. Сөйтіп олар, тепе-теңдік қалпынан
1 – Түтіктегі бүлінген аймақ; 2-3 – турбина қалақшаларындағы бүлінген аймақтар
айырылып, көлемін ұлғайтатын болады. Бұл көпіршіктер ағынмен бірге қозғала отырып, қысымы кризистік қысымнан жоғарырақ болатын аймаққа өтеді. Мұнда олар өз көлемін кішірейтеді. Сонымен, аққыш пішінді денелердің маңында қозғалыстағы көпіршіктерге толы, айқын шекарасы бар «кавитациялық аймақ» түзіледі. Бұл аймақ қысыңқы мойны болатын әйнек құбырдағы сұйық ағысын бақылағанда айқын көрінеді.
Төменгі жылдамдықтағы аймаққа жеткенде көпіршіктің көлемі біртіндеп кішірейе бастап, жарылғанда гидравликалық соққы кезінде шығатын дыбыстық импульске ұқсас дыбыс пайда болады. Дыбыс импульсі көпіршік ішіндегі газ аз болған сайын күштірек шығады. Егер аққыш пішінді денелердің маңында кавитациялық тесіктер (каверна) болса, онда бірнеше рет қайталанатын соққы салдарынан дененің (гидротурбина қалақшалары, кеменің еспе винттері, т.б.) беті мүжіліп, бүлінеді (кавитациялық эрозия). Гидродинамикалық кавитация құбылысы әр алуан химиялық, электрлік және электрмагниттік әсерлердің тууына себеп болады. Кейде гидродинамикалық құбыр ішіндегі цилиндрді орағытып ағу салдарынан пайда болған кавитацияға электр тогы мен магнит өрісі әсер ететіндігі анықталған.