Жүсіпбек Аймауытов (1889-1931)
Жүсіпбек Аймауытов – көрнекті қоғам қайраткері, ақын, прозашы, қазақ романының негізін салушылардың бірі, аудармашы, драматург, ғалым. Оның психология саласындағы еңбектері да аз емес, ірі монографиясы бар. Қоғамдық саяси, ғылыми-педагогтік және әдеби қызметі жемісті болған. Қоғамдық санаға сіңірген еңбегі ұзақ жылдар бойы жөнсіз бұрмаланды. Ж.Аймауытовтың творчестволық қорытындысы (январь, 1989), Ж.Аймауытовтың қоғамдық-саяси, ғылыми-педагогикалық және әдеби қызметі жөніндегі тарихи шындықтың қалпына келтірілуі.
«Қартқожа», «Ақілбек» романдары мен «Күнекейді» жазығы» повесі. Жанрлық типологияда классикалық, професионалдық шығармалардан кем емес. Тақырыбы мен идеясы, жазушының сюжет дамыту, образ жасау, композиция құру шеберлігі өте жоғары. Романдардың материалы және оның тарихи шындыққа қатынасы, жазушының өмір шындығын бейнелеу жолдары. «Елес», «Әнші» (1925), т.б. әңгімелерінің тақырыбы мен проблематикасы шебер ойластырылған. Көркемдігі тұрғысынан бағалы дүниелер. «Қанапия мен Шәрбану», «Манспқорлар», «Ел қорғаны» пъесаларының жанрлық ерекшеліктері, тақырыбы мен идеясы тартыс сипатынан туындайды. Қаһарман мен жағдай ара қатынасын көрсетудегі драмалық әдістер драматург талантын паш етеді. Аудармашылық қызметі. А.С.Пушкин, Н.В.Гоголь, Л.Н.Толстой шығармаларын қазақшалаған. Әдебиет мәселелері жайында жазған мақалалары: «Мағжанның ақындығы туралы» (1923), «Аударма туралы» (1925), «Сқңқар жыры» (1925), т.б. Олардың маңызы мен мәні. Ж.Аймауытовтың әдеби мұрасының қазақ әдебиеті тарихында алатын орны.