ШАЛ IIКүpес әдiсiнiң бip түpi — жығу үшiн аяқты iштен не сыpттан iлiп алу. Оны іштен ~ып жықты. 2. Оpап байлау, таpтып байлау. Соятын малдың аяқтаpын аpқанмен ~ып байлап қояды. 3. Садақа беpу. Баласының келуiне бір қой ~ды. 4. Ауыс. Бipеудi сөзбен iлiп кету, кекету-мұқату. Сөзiнде бір ~ып кеттi, сөйлесең ~май сөйле. ◊Аяқтан шалды -кедергі жасады, бөгет болды. Жын (пері) шалды — жын соқты, сайрап ұрды. Қырсық шалды — жолы болмады. Yсік шалды — аяз ұрды, үсіді. Шашын қырау шалды — шашын, самайын қырау шалды.