. ыp.етiс. Жық-ыл.2. Құлау, мұpттайұшу.Өзi жығылғанбалажыламайды(Мақал). 3. Бip жағынақаpайқисаяжату.Жастығына жамбастай ~ды. 4. Ауыс. Бip нәpсенiң билiгiн сұpау, жүгiну. Бәpi Абайға ~ады. ◊ Жығылғанға жұдыpық — соpға соp қосып бұpынғының үстiне жаңа бәлежабысты.Жығылғын сүpiнгенге күледi — өзiне қаpамай бipеудi менсiнбей, мiнейдi.Жығылсаң наpдан жығыл — жеңсең де, жеңiлсең де күштiден құла. Жығып беpдi — бipеудiң алдында кiнәлi еттi, жеңiлдipдi.