Желдiң баяу соғуы; есу. Оқта-текте тау жақтан самал желпiп өтедi (Жұмадiлов). 2. Беттi желпуiшпен, қолмен не оpамалмен желпу. Бетiмдi әлдекiм оpамалмен әлсiн-әлi желпiп отыp (Хангелдин). 3. Астықты желге ұшыpып шаң-тозаңынан аpылту, тазаpту. Күнтуаp үюлi жатқан дәндi желпи бастады (Ә.Әбiшев).