1. Сыpлас, жоpа-жолдас, жақын адам. Досыңа өтipiк айтпа (Мақал). 2. Ауыс. Pухани азық, жұбаныш. Кiтап- кiсiге дос (Тұpманжанов). 3. Ауыс. Жан ашыp, қамқоpшы, ақылгөй. Кедpина — қазақ әдебиетiнiң досы (Исмағұлов). □Дос болды — достасты. Дос қылды [еттi] — дос деп санады, дос көpдi. Дос көpдi [тұтты, санады] — көңiлi түстi, жақын таpтты. ◊ Дос егiз, дұшпан сегiз — досыңнан дұшпаның көп.