Бірде колхоз кеңсесіне келе жатып, көшеден ойыншық тауып алдым. Қуыршақты көк тақия, үстіне ақ көйлек кигізіп құнтитып қойыпты. «Бір балақай ойнап жүріп ұмытып кетті – ау!» — деп жан – жағыма алақтай қарадым. Көшенің оң қапталында қызыл қақпадан төрт – бестер шамасындағы қыз бала жүгіріп шыға келді. Е, қуыршақ осы баланікі болды.. Мен солай қарай жүрдім. Дөңгеленте қиған қара шашы желбіреп, топ – томпақ қара қыз алдымнан шықты.
- Жөндеп көтермейсіз бе? – деді қарсы келген бетте бұртия тіл қатып.
- Не дедің?
- Бөпеңнің қолы сынады, — деп ол менің қолымдағы қуыршаққа жармасты.
Сонда барып байқадым… Қуыршақты қолынан салбырата ұстап келеді екенмін.