Ежелгі үнді әдебиеті
Б.з. І мыңжылдығындағы ежелгі үнді әдебиетіндегі драмалық, лирикалық поэзияның, прозаның дамуы.Жаңа үнді тіліндегіәдебиетке көне әдеби үлгілердің әсері.Б.з.д. ІІІ мыңжылдықтағы Инд жазығындағы арий, дравидий, мунд атты тайпалар мен халықтар араласуының әдебиеттері. Ежелгі үнді әдебиеті – қазіргі Пәкістан, Бангладеш халықтарына ортақ ұлттық мұра. Ежелгі үнді әдебиетіндегі тайпалық тілдер веда тілі – ритуальдық әнұрандар тілі; Санскрит, палибуддистер, тілі; джайндар – пракриттер.
Ежелгі үнді әдебиетіндегі поэзия мен проза арасындағы айырманың болмауы. Кез-келген тақырыптың – діни,ғылыми,ертегілік, эпикалық, тарихи –бәрінің де өлеңмен,прозалық пішінде де жазыла бергені.Пәлсапа,дәрігерлік,грамматика,астрономия,сәулет туралы бәрі де өлеңмен жазылған. Ежелгі үнділік романның нақыш,өрнек, қолөнері араласқан поэзия түрінде де жазылғаны.
Веда әдебиеті («веда»- білім) ұғымын береді. «Ригведа» веда әдебиеті (әнұрандары ведасы) негізін құрайды. «Риг» сөзі «әнұран» ұғымын береді.
«Самведа» — салтанатты өлең айту ведасы («Саман» — әуен).
«Махабхарата» немесе «Ұлы Бахараттар»- зор көлемді шығарма. Жүз мың екі тармақтық блоктан тұрады.(«Илиада», «Одиссеяны» қосқандағыдан сегіз есе үлкен.)
Үндінің классикалық эпосы – «Рамаяна» («Деяния Рамы, екі тармақтық 24 мың жолдық шығарма.7 кітапқа бөлінген сюжет сипаты.Кейіпкерлері: Айодьхи елінің патшасы Дашардатхидің 4 ұлы: Каушалья ханымнан Рама, Кайкениден Бхарата, Сумитра атты үшінші әйелден Лакшмана мен Шадрухна. Патшалық тақтан туыстықты жоғары қою. «Рамаян» дастанындағы мифологиялық кейіпкерлер: көп басты демон Раван,сиқыршылар, көпір салушылар, көпір салушы маймыл Нала және т.б. Вальмики –дастанның кейіпкері болып көрінген автор. Вальмики – дастанның ауызша жырланып келе жатқан көп ғасырлық үлгілерін өзіндік даралық,авторлық стиьмен жаңарта жырлаушы.