Кәде
Кәде (ғұрып). «Ат өлсе де, кәде өлмейді», «Қалыңсыз қыз болса да, кәдесіз күйеу болмайды» (мақал). Ойын, тойларда, айтта тағы басқа салт-дәстүрлер кезінде берілетін сыйды немесе алымды «кәде» деп атайды. Кәде — ойын-тойдың гүлі, оның сұрауға әркімнің де еркі бар. Кәде жолдары казақтарда өте көп.
Той кәде, жол-жоралары: тойбастар, шашу, мүше сұрау, тәбәрік т. б.
Құдалық жол-жоралғылары, кәделері мен ырымдары: жаушы жіберу, алдынан өту, қалың мал, кұда түсу, өлі-тірі, бата аяқ, той малы, есік ашар, атбайлар, той-бастар, құйрық-бауыр, құда тарту, көрімдік, отқа кұяр, түйемұрындық, қосақбас, құда аттандырар.
Күйеу жолы мен кәделері: ұрын бару, есік көру, ентікпе, көрімдік, күйеу табақ, қалыңдық ойнау, кызқашар, құда-күйеу келгенде: сүт, ақы, ат байлар, босаға аттар, күйеу табақ, жеңгетай, отау жабар, қол ұстатар, шаш сипатар, ит ырылдатар, кемпір өлді, бақан салар т. б.
Бала туғанда, жүргенде жасалатын дәстүрлер мен кәделер: Шілдехана, қазанжарыс, кіндік кесу, көтеріп алу, ат қою, бесікке салу, қырқынан шығару, тұсау кесер, шідерге сигізу, сүндеттеу т. б.