АҢСАҒАН ЕКЕН ДАУЫСЫН

АҢСАҒАН ЕКЕН ДАУЫСЫН

Аңсаған екен дауысын,
Ақынның мына інісі.
Ағасына түскен соң,
Інісінің бір ісі.
Тас болса да жібісін,
Ағасының сірісі.
Келеді әлі тарланың,
Шабысынан жаңылмай.
Жайқалтып енді өлеңді,
Торғайдың қалың талындай.
Шұбыртайын сұрасаң,
Қарынбайдың малындай.
Нөсерлетіп төгейін,
Түнерген бұлтты жауындай.
Қас жаманнан шығады,
Адамның ақымақ сірісі.
Он бұрасаң үзілмес,
Қас жақсының терісі.
Болыс-бидің бөркінен,
Ақынның таза кебісі.
Бай мен паңның жиғаны,
Кедейдің еңбек жемісі.
Заман, зәкүн өзгеріп,
Кедейді байға теңгеріп,
Құлпырды жаңа ел іші [15].