Қажытай Ілиясұлы
(1939-2013)
Дарынды ақын, атбегі, сазгер, сатирик, Қазақстан Республикасының еңбек сіңірген қайраткері, Халықаралық «Алаш» әдеби сыйлығының иегері.
***
Өнердің жаны – құштарлық, Жауы – іштарлық.
***
Өтірік қолпаш
Өнердің өңін түсіреді.
***
Шала өнерпаз
Шалабын шарбатқа балайды.
***
Өнерліні өнерлі аялайды, Өзімшіл аямайды.
***
Өсер елдің өнерін Ұл басқарады. Өшер елдің өнерін Сұм басқарады.
***
Ошарлы озбыр Өнердің қамын жемейді, Өнерлінің жанын жейді.
***
Зорлық зорайған жерде, Өнермен алатын олжаны Өлермен алады.
***
Аярда тіл жоқ, мін бар… Ал «Мін жоқ, тіл бар» Деуін ұғатын кім бар?..
***
Тілді білмеген,
Дымды білмейді.
***
Аярдың ылаңы Қалпынан білінбейді, Артынан білінеді.
***
Қаскүнемді көргенді,
Маскүнемді мәпелегің келеді.
***
Кісілігі жоқтың Кішілігі жоқ.
***
Бір мылжыңға билік тисе, Отыз қыртқа орын бар.
***
Жақсыға ілессең, жадыратады. Жаманға ілессең, тәңір атады.
***
Орынсыз сөз
Ожардан шығады.
***
Өзімшіл,
Өз басын кемітпейді.
Өзгенікін кеміктейді…
***
Өнерге өле қызығу – Адамдықтың нышаны.
Өнерліні қызғану –
Надандықтын нышаны.
***
Үйлеспейтін атақтан Үкілі бөркім артық.
***
Тілді құрметтемеген, Кімді құметтемейді.
***
Жікшіл жиналса,
Сұңғыланың тұғыры
Сұмпайыға бұйырады.
***
Топтанған тобыр Толымдыны тонап,
Дарындыны талайды.
***
Озбырдың ізінен Ойбай шығады.
***
Озбыр орға жығылса да, Жөнге жығылмайды.
***
Шерміш шіренсе де Шекесінен қарайды.
Шерленсе де,
Шекесінен қарайды.
***
Өзімшілдің ығында
Оңған адам жүрмейді.
***
Жауыздық – заманның кінәсі емес, Адамның кінәсі.
***
Қылмыскер,
Кісіден қорықпағанмен, Ісінен қорқады.
***
Аярдың сырты сыпайы, Іші тұрпайы.
***
Адалды адал қолдайды, Адам қорғайды. Аяр қорлайды.
***
Бақмасыл мұңдануды білмейді, Бұлдануды біледі.
***
Қарт қадірін білмеген Ат қадірін біле ме?!
***
Ақын болатын бала Атқа әуес. Әкім болатын бала Таққа әуес.
***
Тура би тура тартады,
Туғанды би қуға тартады.
***
Білімді білмегенді Білдіріп тұрады.
Білімсіз білімдіні
Бүлдіріп тынады.
***
Көргенсізге
Көз жасың да күлкілі.
***
Өзіңдікі өзіне
Аздай көрінеді,
Біреудің тауығы
Біреуге қаздай қөрінеді.
***
Төмен қарап жүргеннің
Түкіргені білінбес,
Берекесіз ауылдың Күтінгені білінбес.
***
Дәлдір көбейсе, Данышпан далада қалады.
***
Зобалаң зорлықтан туады. Өлім қорлықтан туады.
***
Шермішке де шен керек.
***
Аярдың күн көрісі де, Қорғанысы да – арсыздық.
***
Аяр арбаса, Бүркітке де
Боқ шоқытады.