(
Мұқағали Мақатаев
(1931-1976) Қазақтың талантты, ақиық ақыны, ҚР Мемлекеттік сыйлығының лауреаты.
***
Отансыз жан өмірінде оңбайды.
*** Күн көреді әкесіз де баласыз,
Өмір сүрер әйелсіз де, баласыз. Ал, Отансыз – нағыз сорлы панасыз!
***
Екі Отан жоқ. Жалғыз Отан – мекенің!
***
Айтсын деп ақиқатты тіл берген!
***
…Алматыны қадір тұт алдыменен, Отаныңның қадірін білем десең.
***
…Айтарын ашық айтқан абайламай,
Дариға-ай, Махамбеттер, Абайлар-ай!!!
***
Асығып алыс күндерге, бір белден асып бір белге, Адасып қалмай бір жерде айсыз қара түндерде, Отаныңда – іргеңде не жетсін өмір сүргенге!
***
Мына нұрлы өмірге тірек болған адамзаттың ұрпағы жоғалмасын!
***
Мейлі, мені шығарсын шірік қылып,
Мейлі, мені тастасын лақтырып; Отанымды сүйемін күліп тұрып,
Отанымды сүйемін жылап тұрып.
***
Қазақстан! Пай-пай-пай! Ардағым-ай!
Сен менің Шолпанымсың, жанған ұдай. Өзіңде өмір сүрген қандай бақыт,
Өлмейтін махаббатым, арманым-ай!…
***
…Ей, бауырым! Өз дәрежең болмаса, Бұл жалғанда несіне өмір сүргенсің?!
***
Туған жердің топырағына тізе бүк!
***
Алматы – жүрегі Алаптардың!
Тау ұйқыға кеткенде бүлкілдеген.
***
Өмір керек көлеңке, шуағымен, Өмір керек!
***
Кімдерге жақпай, аяулы болып кімдерге, Бақыт дегенің – өмір кешу ғой білгенге. Келуі де оңай, кетуі де оңай бірдемде…
***
Өрге тарт менің өр елім, өңгеріп мынау ғасырды!
*** Өз елім – менің өзегім!
***
Тыныштық деп аталатын сәби өсіп келеді.
Үрейменен өтеді ылғи тұнжыраған түндерім.
Сол сәбиді әлдилеген адамзатпен біргемін. Қарғыс атсын! Атсын қарғыс! Түнге айналып күндері, Сол сәбиді ұйқысынан шошытса егер кімде-кім!
***
Жерді – Анама,
Анамды жерге теңедім,
Екеуінен де егіз ұқсастық көремін.
***
Бәрінен айырылсаң өзіңнен көр.
***
Жастықтың аты сөнер, оты сөнер, қызуы бойда бірақ жоғалмасын.
***
Таудағыдай еш жерде күн шықпайды, Түн болмайды еш жерде таудағыдай!
***
…Ей дүние! Тағзым ет басыңды иіп Адамның құдіретті сеніміне!
***
Ақиқатты айқындап жариялар, бара жатыр азайып қариялар,
Дауыл тұрса бүлк етіп толқымайтын бара жатыр сарқылып дариялар…
***
…Тірі жетсең, Болашақ өзі айтады қайсыңның қанша пұттық салмағың бар.
***
Жауың бар ма, туған елім, атылайын садақтай.
***
Адам сезімін жан-жақты зерттейтін құдірет болса, ол – тек поэзия. Басқа ешқандай да ғылымның қолынан келмейтін шаруа бұл.
*** …Поэзия – ғылым.
***
Ақынның өмірді зерттегені – алдымен өзін зерттегені. Ақын құдіреті –өмірден өзін, өзінен өмір жасай білуінде.
***
…барым менің, жарым, жақсылығым менің – поэзиям, тек сені сақтап қалсам екен. сені де өлтіргісі келе ме, қалай? Олай бола қоймас, егер бола қалса, қалған өмірдің қызығы не маған?!
***
Ей, қалам ұстаған, қаламдас бауыр – қарындастарым, халықты ұмытпаңдар! Халықсыз күндерің қараң! Оны сүйемін деп байбалам салмаңдар. Оған тек ғашық бола біліңдер.
***
Адам өмірінің бақыты – балалық шақ. Балалық шақ бақытсыздықпен өтсе, санасы бар пенденің бүкіл ғұмырына ақау түскені!..
***
Адамзат! Болмайды, өз қадір-қасиетіңді қорға! Ақын атыңды сақта, нағыз ақынмын десең соған лайықты бол!
***
Өмір толы қауіп…
***
Табиғат сол өз қалпында-ақ әдемі, оны әдемілеудің қажеті жоқ.
***
Өресі жетпей, күндестік қылған оңбайды,
Өнерің жетіп, өсе алмай қалсаң, сол қайғы..