Дулат Бабатайұлы
(1802-1871)
Ойшыл, ақын. Аягөз өңірінде туған.1880 жылы«Өсиетнама»деген жинағы Қазанда басылып шыққан. Ақын өлеңдерін ел аузынан жинап, сақтаушы – халық ақыны Шәкір Әбенов. Өлеңдерінде саяси-әлеуметтік тақырыптар терең де жан-жақты көрініс тапқан. Елдік мұраттарды жаны езіле отырып жырға қосқан.
***
Ақылы жоқ адамға өтірік сөзің шын болар.
***
Орнын білмес жаманға есік те болса төрмен тең,
Жақсының жары сұм болса, қазып қойған көрмен тең.
***
Ата-ананың ақылы – қазулы қара жолмен тең.
***
Кей жаманның тілі бар – ащылығы умен тең.
***
Бір үйде өскен балалар бірлік қылса азар ма?!
***
Екі жаман кез болса құтырған иттей таласар.
***
Жамандар сөйлей білмейді, жөніне тыныш жүрмейді.
***
Жақсылардың ақылы гауһар шырақ шаммен тең,
Жақсының көрген жарығы анық атқан таңмен тең.
***
Баяны жоқ дүниені бір күндік демей не дейміз.
***
Уәдесінде тұрмаса жақсыға өлім сол болар.
***
Сыйласпаған ағайын жатыңменен пара-пар.
***
Парақор болған төрелер -қуаңнан шыққан жұтпен тең, Шежіре қуған адамның көкірегі сызған хатпен тең.