Қарандаш
Болат атасының жазу жазып отырғаның көріп: ―біз туралы әңгіме
жазып отырсың ба? мен туралы да жазасың ба?‖ деп сұрайды. Атасы жазуды қойып, немересіне: ―иә, сен туралы жазып отырмын. Бірақ қолымдағы
қарандаш не жазып жатқанымнан да маңызды.. Құдай қаласа, есейгеніңде сен де осы қарандашты жақсы көретін боласын‖. Болат қарандашқа қызыға
қарап, ерекше ешнәрсе таба алмаған кезде де: ―ата, мына қарандаш басқа қарандаштарым сияқты ғой. қандай да бір ерекшелігі жоқ қой!‖ дегенде, атасы:
―Қалай қарағанына байланысты. Бұл қарандаштың 5 ерекшелігі бар. Егер де осы ерекшеліктерін есепке алып өмір сүрсең, бақытты бола аласын. Ол
ерекшеліктер мыналар:
1: керемет нәрселер жасай аласың. алайда әр жасаған қадамыңды жүргізетін Біреу барын ұмытпа.
2: Не жазсам да, анда-санда тоқтап, қарандашты ұштауға қажет уақыт бөлуім керек. Ұштағаным қарандаштың жанына батса да, ұштағаным оның одан әрі жақсаруына себеп болады.. сондықтан, кейбір қиындықтарға қарсы шадамды болуды үйренуін керек, бұл сені одан әрі күшейтеді.
3: қарандаш қате бір нәрсе жазған кезде, қатесін өшіргішпен өшіруге мүмкіндік тұғызады. Жасағандарың қате болса оларды жөндеуге дайын болуын керек. Және де қате жөндеуден ұялмауын керек.
4: қарандаштың ең маңызды жағы оның қалыбы емес, яғни сыртқа көрінген жағы емес; ішіндегі өзегі. Сондақтан қашан да өзеніге қарап, ең бастысы соны қорғауын керек…
5: ең соңғы ерекшелігі де – артыннан із тастауы. Тура сол сияқты сен де өмірінде жасаған әр әрекетін бір із тастайтының ұмытпауың керек те,
қадамыңды абай басуың керексің.‖