Олигофренопедагогика — (грек тілінен о1у§оз-кем, аз жэне рһгеп-ақыл, ми) — ақыл-ой дамуы артта қалған балалардың кемістіктерін коррекциялау жолдарын олардың элеуметтік реабилитация мэселелерін тэрбиелеу жэне оқыту мэселесін зерттейтін дефектологияның бір саласы. Ақыл-ой дамуы артта қалған адамдар эруақытта да болған. Мыңдаған жылдар бойына оларды аластап теріске шығарып отырған. Ерте заманда кемақыл адамдарға қарым-қатынас мифтік діни қорғаныс механизімімен анықталған. Егер сэбидің кемістігі бірден байқалса оны өлтірген. Бірақ, ол кезде эпилепсия қасиетті ауру ретінде. Ортағасырда христиандық кемақылдыларға деген қатынасты біршама жүмсартты. Олар Евангенин негізін ала отырып, ауруларға көмек көрсетіп қарады.
Ғылым білімнің дамуы бірте-бірте діни — сенімдерді, орындарды жеңіп оларды реттеуге қызығушылық тудырды.
Олигофренопедагогика ғылым ретінде ХІХғ бас кезеңінде медицина мен педагогика бір бағыты ретінде пайда болып, дами бастады. Кемақыл балалардың , алғашқы тэрбиешілері арнаулы сихотерапиялық емдеу орындағы дэрігерлер еді. Кемақыл адамдарға арнап арнайы мекемелер қүрудың ХІХғ 3 алғышарты болды.
• Медициналық дэрігер Гуген Бю кретенизімді емдеуге кірісті.
• Әлеуметтік педагогикалық Тест толаңсидің кемақылдарды оқыту мүмкіндігіндегі тур ақпараты.
• Діни қайырымдылық.
Француз Жан Итар кемақыл бір баланы элеуметтік ортаға бейімдеуге талпыныс жасады оның әдістемесін көзқарастарын одан кеиін.
Сеген пайдаланған. Ол өзінің тэжірибелерінде сенсорлық жэне қозғалыс дамуының маңызын көрсетті. Сегеннің эдісін Монтессори дамытты Дисон Даун ақыл-ойы дамуы артта қалғандары бойынша топта жіктеуге кірісті. Шіркеу құрылымының бастамасымен көптеген арнайы орындар ашылды. Арнайы орындар негізін дәрэгерлер тарапынан ашылды. Мемлекеттік арнайы орындар педагогикалық міндеттерді орындауға тырысты. Олардың негізгі мақсаты кемақылдыларды адамзат қоғамның пайдалы мүшесін айналдыру еді. Бүл мемлекеттік мекемелер көбінесе сурдопедагогтардың бастамасымен пайда болды.
XIX ғасырдың екінші жартысында арнайыц мектептердің саны өсті. 1901 жылы Нидерландияда ақыл-ой дамуы артта қалған балалардың міндетті білім алуы туралы заң қабылданды. Бұл кемақыл балаларға мектептік білім беру жүйесінің дамуына негіз болды.Олигофренопедагогиканың қалыптасуы шетелде Демор, Деклорись,Бине т.б есімдерімен байланысты. Ресейде төңкеріске дейінгі жэне кеңес олигофренопедагогикасына Кашенько, Граборов, Выготский, Дульнев жэне т.б көп еңбек сіңірді. Ресейде кемақыл балаларға арналған алғашқы көмекші сынып 1908ж, ал алғашқы көмекші мектеп 1910жылы ашылды. Сөйлеу тілі бұзылған балаларды логопедия ғылымы зерттейді.
Логопедия дегеніміз-сөйлеу тілі кенмістіктерін,оның бүзылу себептерін,болдырмау жолдарын, сонымен бірге осындай кемістіктерді эр түрлі жолдармен түзетіп жоюдың тэсілдерін зерттейтін ғылым. Логопедия- «1о§оз» сөйлеу, «реёео»-«оқытамын» деген мағынаны білдіреді.Логопедия арнайы психологияның бір саласы болып есептеледі. Логопедияның зерттеу обьектісі-сөйлеу тілінің бүзылуынан зардап шеккен адам.Сонымен сөйлеу тілі дамуымен оның бүзылуын түзету жэне сақтандыру логопедилық ықпал жасау барысының негізгі бағыты болып есептеледі. Логопедияның мағынасы тілдің элеуметтік маңызы мен байланысты.Сөйлеу тілі байланыс қүралы ретінде жэне ойын жеткізіп түсіну үшін қолданылады.
Сөйлеу тілін меңгерудің қағидаларыхөйлеу тілінің жүйелі дамуы (кинестезиялық), барлық қарым-қатынас түріндегі басқа да тілдік қатынастардытүсіну;артикуляцияның синхронды қатысуы,лекцикалық және граматикалық эдістер;бала дамуындағы қабылдау мен мэнерлі лекцикалық жэне граматикалық бірліктердің эмоциялық жэне ерік сферасының даму барысьқтілдік сезімді дамыту,сезгіштік жэне сөйлеу тілін ің барлық компоненттері.Баланың әлеуметтік қарым-қатынас түрі тілдік жэне интелектуалдық дамуына байланысты.Баланың тіл кемістігі оның сауат ашуы мен бірге жеке басының дамуына кері әсер етеді.