Иланғыш, сенгіш, нанғыш, нанымпаз, ергіш, сенімпаз, сенімшіл, алданғыш, нанымсыз. Біреудің айтқанына мойынсұнғыш,жоқтан өзгеге көнгіш. Шайқас үстінде жаужүрек, қайтпас-қайсарқаһарман болғанымен, ты-ныштық кезінде аңқылдаған ақкөңіл, иланғыш ұяң еді (Ә. Әлімжанов). Қасым өте адал, турашыл және достарына сенгіш еді (Е. Ысмайылов). Кішкене ке-зінде аңқау, нанғыш және тентек бала болса керек (М. Әуезов). Аузын ашса көмейі көрінетін Тұңғышбек нанымпаз да болатын («Алматы ақшамы»). Ма-риям бірде өтірікке сенгіш, өсекке ергіш боп көрінеді (С. Бақбергенов). Аң-қау көңіл сенімпаз, Аңғал едік екеуміз, Алданудың себін аз аңғармайды екен-біз (Т. Нұрмұхамедов). Қамысты терең көлдей төңкерілген, сенімшіл екі көз ғажайып бір ыстық сәуле шашады (Ә. Нұршайықов).Жасының ұлғайғанына карамай, бұл өзі бір алданғыш адам (Ауызекі тіл). Айтылған хабарға сене бе-ретін нанымпаз адамдар да баршылық («Түсіндірме сөздік»).