[франц. anomie] з а т . 1. психол. Есiмдердi еске түсiру қабiлетiнiң iшiнара не толық жоғалуы (термин бұл мағынасында афазиялық және амнезиялық синдромдарды белгiлеу үшiн ғана қолданылады, баршаға мәлiм әдеттегi жағдайлар үшiн пайдаланылмайды). 2. м ә д. Қоғамның құндылықтар жүйесiндегi түбегейлi дағдарыстарды бiлдiретiн ұғым. 3. қ ұ қ ы қ . Қоғамның немесе оның бiр бөлiгiнiң заңдық-құқықтық, нормативтiк актiлердiң бар екендiгiн бiле тұра, оларды орындаудан бас тартатын немесе немқұрайды қарайтын сәтi