Араласып тартыстың додасына,
Қарамаппын жөні мен жобасына.
Атымды айдап аласа, тар қақпаға,
Соққы тиді арбамның доғасына.
Өгіз жексем жүрер ме ем аман-есен,
Кіріп алып күйсейтін қорасына.
Үріккен қойдай көп тобыр қараған ба,
Көзден аққан жалқының сорасына?
Жетелесе жезөкше бұлдыр елес,
Мәжіндейсің сау да емес, жынды да емес.
Келер күннің әлпетін тану қиын,
Дүниенің бет-жүзі күлді-көмеш.
Бая-аяғы бейнеттің бір бұл емес,
Бір теріде кім толып, кім жүдемес?
Жығылғанда жаныңда жақын қалар,
Жан досыңның жүрегі зақымдалар.
Ит көтінен ине алған арсыз жалған,
Өз саудасы жүргенге мақұл болар.
Саңырау да меңіреу жалғыз мешкей,
Жұтқан сайын бәтшағар батылданар.
Өңі жылы өмірдің жүз дегенмен,
Қызық қымбат үйің мен түзде көрген.
Быж-тыж болған моншақтай, мөлдір күндер,
Қай қуыстан табамын іздегенмен.
Көктемеден үмітті үзбегенмен,
Кім көріпті жыл құсын күзде келген?.
НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ