Өлтірмес үшін өзіңді,
Қағазға қанша тесілдім.
Көзімнің алды мұнартып,
Көкала бұлттай жосылдым.
Көлеңке тартса бұлт асты,
Ымыртқа барып қосылдым.
Айналып ымырт іңірге,
Томсара түссе тосылдым.
Іңірдің соңы-қара түн,
Қабағын түйсе шошындым.
Лапылдап жанған, маздағым,
Келмейді-ау сені өшіргім.
Ақ сәуле шашқан, тәңірім,
Арқаңда талай есірдім.
Есірген емей немене,
Жосықсыз, жөнсіз көсілдім.
Түйілмес жерде түйіліп,
Шешілмес жерде шешілдім.
Кеудесін керген көнектей,
Қақпадым қолын кесірдің.
Қатігез дұшпан алдында
Жібектей жұмсап, есілдім.
Ала алмай құнын қор болдым,
Ел үшін құрбан есілдің.
Есіл де есіл, есіл күн,