Тірліктің дәмін татпас кім бұйырған,
Сен келдің Алматыға бір қиырдан.
Мен келдім алып таудың ар жағынан,
Бөктеріп торсығымды мұң құйылған.
Сұрамай кімнің жайын кім білгендей,
Өткеннің орны толмас үңгір көрдей.
Тізіліп қатар-қатар тұра қалдық,
Үзілген сабағынан бүлдіргендей.
Өскіндей үсік шалған дәнін ызғар,
Бұл күнде жабырқаңқы жанымыз бар.
Шілде деп ақ көйлекпен шауып жетсек,
Екен ғой айналаның бәрі мұз, қар.
Құлындай аңқау едік еркелеген,
Емес ек сен тістеуік, мен тебеген.
Сай-сайға қуғаннан соң сауғаладық,
Ін қазған көп суырдай әр төбеден
НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ