Кірлесе тысы көңілдің

Кірлесе тысы көңілдің,
Аударып кидім астарын.
Азынап тұрған жел болды,
Самал деп саңылау ашқаным.
Безеріп жатқан шөл болды,
Дүние-көл деп шашқаным.
Беріде қалған бел болды,
Асу деп арғы асқаным.
Тарыла түсіп көкжиек,
Түнере түсті аспаным.

НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *