Жету үшін өмірдің гүл жазына,
Бәрімізге жетпей тұр бір қазына.
Оны табу мүмкін емес, ағайын,
Қосылмасаң жүрегімнің сазына.
Сол қазына сары алтындай сусыған,
Қалың елден табылмай тұр сыңсыған.
Жатыр ма әлде жан аяғы баспаған,
Қияндардың қиянында бір шыған?
Белгісіз ғой аспанда ма, жерде ме,
Жабыла кеп іздемейді ел неге?
Періштенің қалтасында жүр ме екен,
Көрінбейтін көзі тірі пендеге?
НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ