Арыдан тартсам талығам,
Беріден тартсам тарынам.
Жапанда жалғыз қалғандай
Қараптан-қарап жабығам.
Бұрқаған үрей шаңынан,
Баса алмай аяқ-шалынам.
Көлденең түскен кер кезең,
Аумайды жыртқыш тағыдан.
Атып бір тұрса арс етіп,
Аржағы жұмбақ, нені ұғам?
Қиғылық салса қияпат,
Құтылу қиын долыдан.
Бұқаның жеген таяғы,
Бұзаудың шықпас жадынан.
Адамға сірә сипатпас,
Жабайы қабан жалынан.
Сыртым бір қоңыр бағылан,
Ішім бір кекті қабылан.
Қабылан айбат шегеді,
Қабанға азу жаныған.
Өз ішіп танып білмеген,
Өзгені қашан таныған?
Мыңқ етпес мәңгүрт мақаудың
Жоғы да жақсы барынан.
Нәрсізден арсыз ұл туса,
Тұқымың қайтып жарыған?
НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ